Genomineerd voor de NS Publieksprijs!
Wanneer hij de mogelijkheid krijgt een fout uit het verleden te herstellen grijpt Rob Hollander dit met beide handen aan.

Rob van Essen (1963) neemt met zijn romans en verhalen een volstrekt unieke plaats in op de Parnassus van de Nederlandse letteren; zijn oeuvre is met geen ander te vergelijken, hooguit roept het herinneringen op aan dat van José Saramago, Paul Auster en J.M. Coetzee. Hem vielen de J.M.A. Biesheuvelprijs voor Hier wonen ook mensen en de Libris Literatuur Prijs voor De goede zoon te beurt. Zijn roman Miniapolis verscheen in oktober 2021. In februari 2022 is een heruitgave van Engeland is gesloten uit 2004 verschenen en met Alleen de warme dagen waren echt debuteerde Rob van Essen in september 2022 als dichter. In november 2023 is zijn nieuwe roman Ik kom hier nog op terug verschenen. Met deze roman staat hij op de shortlist voor de Libris Literatuur Prijs 2024.

Maar wat hij als een misstap beschouwt, is niet de gebeurtenis die het verleden hem aanreikt.

Journalist Rob Hollander wordt door een oud-studiegenoot uitgenodigd langs te komen in Los Angeles. Daar biedt deze Icks hem de mogelijkheid fouten uit het verleden te herstellen, door terug te reizen in de tijd. In de trip waarin Hollander vervolgens terechtkomt is een grote rol weggelegd voor een ingrijpende gebeurtenis uit zijn jeugd, en zorgt een hereniging met een aantal medestudenten ervoor dat alles in een nieuw licht wordt geplaatst. Is het leven een enkele reis, of kun je zo nu en dan een stukje terug om iets te herstellen?

Ik kom hier nog op terug is een meeslepende en verrassende roman. Net als in zijn eerdere, diverse malen bekroonde boeken slaagt Van Essen erin de alledaagse werkelijkheid te vermengen met het onverwachte en het onmogelijke, in een roman over schijn en werkelijkheid, de onvermijdelijke last van het verleden, en de noodzaak deel uit te maken van een groter geheel.

'Sciencefictionachtige wendingen, het Amsterdam van de jaren tachtig, studentikoze grappen en volwassen landerigheid, doorbroken door maffe types uit het verleden: Ik kom hier nog op terug bevat haast alles wat de vorige boeken van Rob van Essen zo geslaagd maakte. (…) Het is een bedrieglijk boek waarin de diepst verborgen pijn zich pas tijdens het afsluitende hoofdstuk laat voelen.'