Omdat ik van mening ben dat oorlog van alle tijden is, maar er nooit zou mogen zijn wil ik een klein steentje bijdragen. Galgenhumor zou er nooit mogen zijn, maar soms hebben mensen het nodig om overeind te blijven. Dat geldt voor ziekte, dood en andere gruwelijkheden. Zou dat de

‘Voor een oeuvre dat de dauwdruppel vangt en de kosmos spiegelt.’ Met deze motivatie kende de Zweedse academie in 1974 aan Harry Martinson de Nobelprijs voor literatuur toe. De dauwdruppel staat symbool voor de microkosmos versus de verslindende oneindigheid van het heelal in de dichtcyclus Aniara: Een epos over de

De troost van poëzie bij rouw

Voor wie schaduw zoekt of schuilen wil en komt leunen tegen mijn stam, laat ik vruchten ploffen in het gras, glanzend en sappig en fris. Ach was ik die boom uit mijn droom. (Naar Psalm 1) Het boek van de psalmen is als een boom vol vruchten. Sommige laten makkelijk los, andere krijg je

Een poëtische liefdesbrief aan de natuur. ‘Als de wind’ is een verzameling van gedichten en gedachten over de magische wereld om ons heen. Als wezen zijn we niet veel anders dan de kosmos in het klein. Met de elementen als universele bouwstenen die als drijvende krachten voor beweging en transformatie

Van de internationale bestsellerauteur van Melk en honing verschijnt op 1 september de langverwachte tweede dichtbundel in vertaling. Een verzameling gedichten over groei en helen, over waar je vandaan komt en over een thuis vinden in jezelf. Verdeeld in vijf hoofdstukken en geïllustreerd door Rupi Kaur zelf, neemt De zon en haar

dit is een overlevingstocht door poëzie dit is het bloed zweet tranen van 21 jaar dit is mijn hart in jouw handen dit is het lijden het liefhebben het breken het helen - rupi kaur 'Rupi Kaur heeft een wijsheid die haar leeftijd overstijgt. Haar prachtig oprechte gedichten zijn eenvoudig en toch krachtig en verwoorden universele menselijke ervaringen (...) Melk en honing is de bundel

Rupi Kaur omarmt persoonlijke groei. In thuis in mezelf neemt ze lezers mee op een reflectieve, intieme reis naar het verleden, het heden en naar de kracht die in iedereen schuilt. Zij voert openhartige, soms pijnlijke en oprechte gesprekken met zichzelf. Ze herinnert lezers eraan dat je je moet laven aan

"Zotten zijn wij die gedichten schrijven" is een uitgave van het Erasmus Genootschap Gouda, gepresenteerd en overhandigd aan Erasmus op Zotte Zaterdag 2019.

Babeth Fonchie Fotchind (Yaoundé, 1993) is jurist en dichter. Ze draagt regelmatig voor op podia en festivals, publiceerde onder meer in Kluger Hans, De Revisor, De Groene Amsterdammer, DW B, De Gids en Elle, en was huisdichter van online tijdschrift Lilith Mag. Ze werd onder meer geselecteerd voor de schrijfresidentie

Voor het eerst zijn de mooiste combinaties uit 40 jaar Plint op onderwerp bij elkaar gezet in 14 hoofdstukken. Met registers op dichter, kunstenaar en titel. Voorwoord van Joke van Leeuwen.

Na het kleurrijk debuut van André Van Eynthoeve met "Het Onboek van Blauw" (1999), waarin de schrijver afscheid nam van een ondraaglijk verleden, nu deze tweede uitgave van geconstrueerde gedichten. Bij Van Eynthoeve blijft het gissen. Hoe ironisch of reviaans zijn de dichters waarlijke emoties? Verdwaald tussen 'Bruine Heer' en High Tech

Vierentwintig gedichten. Raadselachtig en realistisch. Als kleinkinderloze oma schrijf ik vooral voor de generatie van na 2000.

Vierentwintig gedichten. Raadselachtig en realistisch. Als kleinkinderloze oma schrijf ik vooral voor de generatie van na 2000.

Vertaald en toegelicht door Hugo Koning Onder redactie van Vincent Hunink In een tijd van grote veranderingen zingt de aristocratische dichter Theognis in klinkende elegieën over alles wat hem dierbaar is en onherroepelijk verloren dreigt te gaan. Nieuwe rijken verdringen de oude adel, op je vrienden kun je niet meer vertrouwen en

Paul Verlaine (1844-1896) is, getuige tal van bloemlezingen, nog steeds de meest gelezen dichter van Frankrijk. Veel van zijn beste poëzie is in deze tweetalige bloemlezing opgenomen.
Vertaler Peter Verstegen koos honderd gedichten (waaronder het beroemde Art poétique en Littérature), vertaalde deze en beschrijft in

Er zijn maar weinig dichters voor wie leven, werkelijkheid en taal zo'n naadloos continuüm vormen als Michaël Slory. Al wat de in 1935 in het Surinaamse district Coronie geboren dichter meemaakt, ziet, voelt, ruikt, leest of bedenkt zet zich om in poëtische taal. Het heeft geen zin een opsomming te